Zbiór esejów mieszczących się w pojemnej formule: antropologia przestrzeni. Wspólnym dla autorów punktem wyjścia była, dobrze obecna w humanistycznym dyskursie, kategoria nie-miejsca. W rozumieniu Marca Augé odnosi się ona do miejsc, które są antytezą przestrzeni domowej i oswojonej; to światy bez pamięci, bez imienia i bez historii, punkty tranzytowe i ziemie niczyje. Według francuskiego etnologa nie-miejsca stały się wyrazistym emblematem i miarą naszej współczesności. Autorzy poddają wspomnianą kategorię znaczącej redefinicji: rozumiana jest ona nie tyle jako pojęcie obciążone negatywną treścią, ile raczej jako użyteczny instrument poznania, poszerzająca spojrzenie metafora, a czasem – wielowartościowy symbol.
Opisywane w książce inne przestrzenie oraz inne miejsca wymykają się ścisłym, zwłaszcza pejoratywnym, kwalifikacjom. Przywoływane w interpretacjach nie-miejsca przedstawiane są w całej ich wieloznaczności, całym bogactwie i skomplikowaniu. Poszczególne teksty rozumiane są jako poręczne mapy, z którymi podróżować można po nieznanych (albo słabo znanych) realnych terytoriach. Autorzy szukają nie-miejsc w miejskiej zabudowie, na przedmieściach i peryferiach, odsłaniają drugie dno znajomych miejsc podróżnych, wchodzą na nieużytki, ruiny, odnajdując w nich bogate pokłady znaczeń, wreszcie, śledzą różne formy żydowskiej (nie)obecności w powojennych topografiach.
Tom ma charakter interdyscyplinarny, jego autorami są antropolodzy, literaturoznawcy, kulturoznawcy i filmoznawcy, m.in.: Magdalena Barbaruk, Adam Wodnicki, Szymon Uliasz, Janusz Bohdziewicz. Wiesław Szpilka.